wybuchać

wybuchać
wybuchać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wybuchaćam, wybuchaća, wybuchaćają {{/stl_8}}– wybuchnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa a. IVb, wybuchaćnę, wybuchaćnie, wybuchaćnij, wybuchaćnąłem || wybuchaćchłem, wybuchaćnął || wybuchaćbuchł, wybuchaćnęła || wybuchaćchła, wybuchaćnęli || wybuchaćchli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rozrywać się, pękać gwałtownie, z hukiem; eksplodować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wybuchła bomba, amunicja. Wybuchł granat, zbiornik z gazem, z benzyną. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zaczynać się gwałtownie, nagle, stwarzając zagrożenie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wybuchła wojna, strzelanina. Wybuchła bójka, awantura. Wybuchła zaraza. Wybuchł spór. Wybuchły zamieszki. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydostawać się nagle, gwałtownie na zewnątrz': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wybuchł wulkan. Wybuchła para z kotła. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'objawiać gwałtownie uczucia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wybuchł śmiechem, gniewem, żalem, płaczem. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wybuchać — Bomba wybuchła zob. bomba 2 …   Słownik frazeologiczny

  • wybuchnąć — dk Va a. Vc, wybuchnąćnę, wybuchnąćniesz, wybuchnąćnij, wybuchnąćbuchnął a. wybuchł, wybuchnąćbuchnęła a. wybuchnąćbuchła, wybuchnąćbuchnęli a. wybuchnąćbuchli, wybuchnąćnąwszy wybuchać ndk I, wybuchnąćam, wybuchnąćasz, wybuchnąćają, wybuchnąćaj …   Słownik języka polskiego

  • ciskać — ndk I, ciskaćam, ciskaćasz, ciskaćają, ciskaćaj, ciskaćał, ciskaćany cisnąć dk Va, ciskaćnę, ciśniesz, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęła, ciskaćnęli, ciśnięty, ciskaćnąwszy 1. «rzucać, miotać» Ciskać kamienie a. kamieniami. Cisnąć czapkę na stół a.… …   Słownik języka polskiego

  • detonować — ndk IV, detonowaćnuję, detonowaćował, detonowaćowany 1. «wybuchać, eksplodować» Bomby detonowały co kilka minut. 2. «zbijać z tropu, onieśmielać, peszyć» Detonować kogoś ironicznym uśmiechem. 3. muz. «brać dźwięki fałszywie, nieczysto, za nisko… …   Słownik języka polskiego

  • eksplodować — ndk a. dk IV, eksplodowaćduje, eksplodowaćował «wybuchać, wybuchnąć, rozrywać się, rozerwać się, pękać, pęknąć z hukiem» Eksplodował gaz ziemny. Bomba eksplodowała. Materiały wybuchowe eksplodowały. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • gniewać — ndk I, gniewaćam, gniewaćasz, gniewaćają, gniewaćaj, gniewaćał «wywoływać w kimś gniew; złościć kogoś» Gniewa kogoś niegrzeczne traktowanie, chamstwo, brud, niechlujstwo, niedbalstwo. gniewać się 1. «wybuchać gniewem, irytować się, złościć się,… …   Słownik języka polskiego

  • implodować — ndk a. dk IV, implodowaćduje, implodowaćował «wybuchać, wybuchnąć do środka» Implodują gazy w galaktyce. Implodowała lampa kineskopowa. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • pękać — ndk I, pękaćam, pękaćasz, pękaćają, pękaćaj, pękaćał pęknąć dk Vc, pękaćnę, pękaćniesz, pękaćnij, pękł, pękłszy 1. «przestawać być całym wskutek tworzenia się rysy, szczeliny, otworu; łamać się na kawałki» Lód pęka na rzece. Skóra pęka na rękach …   Słownik języka polskiego

  • płacz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «wylewanie, ronienie łez, często połączone ze szlochem; stan człowieka zdenerwowanego, wzruszonego, któremu łzy z oczu płyną» Bezgłośny, rzewny, spazmatyczny płacz. Oczy czerwone od płaczu. Był wyczerpany płaczem.… …   Słownik języka polskiego

  • prychać — ndk I, prychaćam, prychaćasz, prychaćają, prychaćaj, prychaćał prychnąć dk Va, prychaćnę, prychaćniesz, prychaćnij, prychaćnął, prychaćnęła, prychaćnęli, prychaćnąwszy 1. «wydmuchiwać powietrze nozdrzami lub wargami, wydając charakterystyczny… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”